Publicitet ne Revisten "Java"

Veneto Banka gjate muajve te fundvitit eshte prezente me publicitetin e saj ne disa media te vendit si vizive ashtu edhe te shkruara. Ne faqet kryesore te disa revistave mund te gjeni posterin promocional te Veneto Banka me normat me te fundit te interesit te depozitave.

Pas revistes "Elegance" ne te cilen Veneto Banka ka disa muaj qe ka vendosur posterin e saj publicitar tashme ajo eshte prezente edhe ne revisten "Java". Kjo reviste ne formatin e nje javore te mirefillte, mjaft prestigjioze, trajton tema te ndryshme kryesisht politike dhe sociale.

Veneto Banka do te vazhdoje promocionin e saj te produkteve qe ofron per publikun shqiptar.

Publicitet ne Revisten "Elegance"

Prej disa muajsh eshte prezent publiciteti i Veneto Banka ne revisten prestigjioze shqiptare "Elegance". Ne nje faqe promocionale ne faqet e para te kesaj reviste publiku i cili shfleton kete reviste, ka mundesi te njihet me oferten me te fundit per depozitat prane Veneto Banka.

Revista "Elegance", nje reviste e permuajshme, gjendet ne te gjitha pikat e shitjes se gazetave ne Shqiperi. Nderkohe qe kete reviste mund ta gjeni edhe ne avionet e kompanise "Belleair" si dhe ne tragetet e agjensise detare "Adriatica".

IL RALLY D’ALBANIA PASSA DA VENETO BANKA

"I colleghi di Tirana hanno salutato il passaggio dei piloti sotto la sede della banca".

Dall’8 al 15 giugno si è svolto il rally d’Albania, sponsorizzato da Veneto Banka, giunto alla sua ottava edizione. Un must non solo tra i piloti e gli appassionati dei Balcani; infatti, anno dopo anno, sono sempre più le nazioni europee rappresentate in questa gara.

Uno tra i punti di forza del Rally d’Albania è rappresentato dalla lunghezza e dalla difficoltà del percorso, che in una settimana attraversa tutta la Terra delle Aquile.

Il 9 giugno è stato dato il via alla corsa dal centralissimo boulevard Dëshmorët e Kombit di Tirana. I partecipanti, dopo un trasferimento che ha permesso loro di familiarizzare con il terreno albanese, si sono sfidati nel prologo che si è svolto su una spiaggia a nord di Durazzo.

La gara è poi continuata verso nord, regno delle più aspre montagne del Paese, per poi scendere a sud quasi al confine con la Grecia e infine ritornare a Tirana per il gran finale.

Grande festa anche per noi colleghi di Veneto Banka a Tirana, che abbiamo potuto vedere e fotografare da vicino i piloti e le auto durante il loro passaggio davanti alla nostra sede!

"Ne qe nuk dime te qajme"

Krimi makaber i diteve te fundit ne nje shkolle fillore ne SHBA, ka tronditur mbare boten. Femijet-engjej te vrare nga nje i diagnostifikuar si "i semure", ne nje dere shkolle qe u gjet e hapur, na perloten. Kjo ndodhi ne nje vend i cili e ka jeten e shtetasit shume te shtrenjte. Nje shtet i cili nuk nguron t'u dergoje edhe e-mail qytetareve te vet ne vende te huaja edhe per lokalin se ku keshillohet te mos pihet kafe. Madje dergon edhe luftanije, helikoptere per t'i shpetuar nga cdo lloj kercenimi. E kemi pare te ndodhe shume here edhe ne Shqiperi. Madje ne to kane hipur dhe shqiptare me green-card.

Eshte kjo arsyeja perse ndiqet me shume prognoza e ngjarjes ne ate se c'ka do thote presidenti i shtetit me te fuqishem ne bote. Them me i fuqishmi per arsyen me te forte se di t'i mbroje qytetaret e vet. Ndaj edhe i vetmi ze qe ata degjojne eshte presidenti i tyre. Shtepia e tij e Bardhe ku vendosen lule dhe ndizen qirinj per mort.

Eshte institucioni ku ata besojne. Nuk akuzojne as shtetin e tyre. Masat e sigurise. Psikologet. Punonjesit social. Por luten. Luten qe te mos kete viktima. Te mos kete ngjarje te tilla. Luten dhe perloten. Perloten sepse shohin te perlotet "prej verteti" i pari i shtetit te tyre. Shtetit me te forte ne bote. Jo me lot "krokodili". As me premtime boshe se shpenzimet e varrimit do t'i mbuloje qeveria. Kur dihet qe gezimi dhe morti ne Shqiperi, si tradite e kahershme eshte nder per kedo ta bej, qofte njeri i afert apo i larget i familjes.

Por ja qe jemi ndryshe nga SHBA-ja. Jemi ndryshe jo se nuk kemi tragjedi te tilla, me vrasje ne numer te madh njerezish, pasi dihet pazari jemi te gatshem per vetegjyqesi, madje edhe me fis larg qofte po te na ndodhe. Por e kam fjalen qe jemi ndryshe per jeten e njeriut. Ato merren cdo dite ne province. Lokalitet. Qender. Qytet. Krahine. Fshat. Babai. Nena. Motra. Gruaja. Madje edhe kur eshte shtatezane. Ka raste qe ne nje muaj te vetem jane po aq sa ishin ne nje dite te vetme ne SHBA.

Dhente zoti mos te kete me gjema te tilla. Njeriu sado qe i peshon planetit toke, prape eshte i bukur. I shkon shume asaj. Tokes. Edhe ajo i shkon njeriut. Edhe pse ky i fundit ca gjera i ben per sy e faqe. Me se shumti per oportunizem. Ky i fundit eshte bere i modes. Jo me kot Dori Keko thote ne vargun e tij:

"O miku im oportunizem.
ma hengre koken.
ma bere gropen.
Me mire po ike te pleheroj boten"

Ndaj edhe doja te shkruaja keto rreshta. Me se shumti per ate qe jemi shume larg. Shume larg realitetit amerikan. Sidomos per jetet tona. Sigurojme makinen. Dhe jo jeten. Ngushellohemi se flet dikush dhe thote: duhen denuar! Po kaq dhe aty ngelet problemi. Dhe ngjarjet e tilla ndodhin cdo dite. Ndoshta edhe per faktin qe tek kryeministria apo presidenca nuk te lene as per te vene lule dhe as te ndezesh qirinje. As ne oborrin e ndonje partie. Tek te gjthe selite e "hyzmeqareve" te kesaj dasme viktimash qe keputen cdo dite.

Me sa duket jemi te destinuar as te dhimbim. Po flase per dhimbjen me se shumti pasi gezimin na e kthejne shpesh edhe ne flamuj apo ngjyra kuqezi. Ne gara se sa e duam Shqiperine. Ndoshta kjo vjen edhe sepse ne nuk dime te qajme. As vendin se ku duhet te qajme nuk e dime se ku duhet te jete. As gjuhen e lotit dhe te dhimbjes nuk na e perktheu kush. Vec ne titra filmash ku na nxjerrin vrases. Rrembyes. Gjakatare...

Vertet mos kemi harruar te qajme?!

"Një det larg…" - Revista "Elegance", Dhjetor 2012

Profil i Drejtorit te Pergjithshem te Veneto Banka ne Shqiperi, dott. Lucio Gaita.

"Ndodhet prej dy vitesh në Shqipëri. Nuk vjen nga shumë larg, por nga një qytet në këmbët e majave më të larta të Garganos në Rajonin e Puglia-s. Prej andej nga ku në ditë të kthjellëta pas shiut, tej në thellësi duken malet e larta të bregut matanë, Shqipëri.

Është nga Foggia, një qytet i bukur dhe i vjetër i Rajonit të Puglia-s. Vec një det i gjerë na ndan, kufi. Këndej dhe andej, në bregun matanë. Andej nga ku kohë më parë, përpara viteve ’90, dukej e zymtë gjithcka. Përballë Puglia-s Shqipëria, vendi në të cilin ndoshta rastësia do ta sillte për të punuar, si drejtor i Veneto Banka në Shqipëri. Ose sic ka filluar të quhet ndryshe nga shqiptarët, “banka e Juventusit”, pasi Veneto Banka është sponsor zyrtar i “Zonjës së Vjetër” në Itali prej disa vitesh.

Ishte krejt rastësore kjo detyrë e ngarkuar nga drejtuesit më të lartë të Grupit Veneto Banka në Trevizo të Italisë. Ata venecianë, dhe ai nga Puglia. Ata përpara vendimit për të zgjedhur “njeriun” e tyre që do t’u drejtonte bankën e sapo-blerë, BIS Banca. Jo në Rumani, Moldavi apo Kroaci, vende në të cilën operojnë prej vitesh me banka solide territoresh si grup. Por në Shqipëri. Në Shqipëri, për të cilën mjaftoi vitaliteti i tij prej pugliezi, e gërshetuar kjo me qetësinë e tij të admirueshme, elementë që të bien në sy menjëherë sapo e takon.

Ai, është Lucio Gaita, ish-zëvendësdrejtori i përgjithshëm i Banca Apulia-s, një bankë lider në Rajonin e Puglias. Vjen pas një eksperience të admirueshme, atë të drejtuarit të një banke me më shumë se 100 filiale.

Pra Lucio pranon. Vjen në Tiranë për të drejtuar një bankë të vogël, por ambicioze. Veneto Banka e cila ka vetëm 5 vite që operon në sistemin bankar në Shqipëri, me një rrjet prej 12 filialesh. Nuk janë pak për një bankë të re, por as shumë për vetë faktin që në Shqipëri operojnë shumë banka. Duke shtuar këtu faktin që 6 prej filialeve janë operative prej momentit kur Lucio erdhi në krye të Veneto Banka, në Shqipëri. Madje duke shtuar faktin që në këto vitet e fundit gjërat kudo në Europë nuk janë si më parë, kjo falë ulje-ngritjeve që kanë shoqëruar performancën e financave. Ndoshta mund të quhet edhe guxim iniciativa e tij për zgjerimin e rrjetit të filialeve në një treg si Shqipëria, por kjo ndodhi dhe pritet të ndodhë me filiale të tjerë sepse Lucio ka besim. Ai i besoi kësaj që në momentin kur hodhi “firmën” për pranimin e kësaj sfide të re, për të drejtuar një bankë shqiptare.

SepseLucio ka besim tek ekonomia shqiptare. Tek “imprenditorët” të cilët takon cdo ditë. Në zyrë. Në filiale të ndryshme të pothuajse cdo “piace” të rëndësishme të Shqipërisë. Në kantjere. Ndërmarrje. Fason ose dicka tjetër. Kudo ku punohet në këtë vend, kur tashmë është hedhur pas kurioziteti se kush mund të ishte. Një vend si Shqipëria ku fatmirësisht qëlloi ashtu sic atij i pëlqen, në një vend ku punohet. Ku ndoshta koha kalon po e njëjtë sikur të ishte në Puglia-n e tij. Jemi në Europë. Jo shumë larg Italisë së tij, Puglia-s. Aty ku ndryshojnë gjeografikisht vendet dhe territoret, por jo njerëzit. Karakteret e tyre.

Është kjo arsyeja që sot drejtori (nuk i pëlqen aspak t’i drejtohesh kështu), ka shumë miq në vendin e “shqipeve”. Vendi i cili dukej i zymtë para shumë e shumë vitesh. Aty ku Lucio me miqtë e tij kohë më parë apo tani, shkon për t’u larë në ujërat e kaltra të detit Adriatik. I po të njëjtit det që lag edhe Shqipërinë, në atë kohë realitet i ndryshëm. Sot për të pothuajse i njëjtë. Këtej Italia. Andej matanë, Shqipëria e ish-realizmit socialist. Pra sot jo më ajo që ishte, e zymtë, por me miq shumë. Biznesmenë. Artistë. Njerëz të thjeshtë. Gjithcka.

Ndoshta na “shpëtoi” si pa dashje. Ndoshta edhe prej emocionit të përfshirë në këtë “racconto” për Lucio-n. Sepse ai është artist. Fotografia dhe piktura e tërheqin pa masë. I vendeve. Njerëzve. Rrugëve. Peisazheve. I gjithckaje që duket mjeshtërore dhe e bukur. Cmon punët e Besit, Besfort Kryeziut. Madje nuk nguron të thotë që veprat e mjeshtrit Fate Velaj janë realitet i njëjtë me atë që sheh cdo ditë në Puglia-n e tij. Mesdhetare. Por më shumë e kanë bërë për vete punët e maestro Agim Sulaj, shumë i njohur edhe në Itali, i cili i ka lënë mbresa të jashtëzakonshme me karikaturat e tij tashmë të njohura kudo në botë.

Janë këta mjeshtra fotografë apo piktorë të momentit që ka arritur të njohë madje edhe personalisht në Shqipëri. Rrugëtimi për të njohur sa më shumë artistë dhe art shqiptar sapo ka filluar. Prej Lucio-s që me modesti pranon të thotë që “kupton dicka” nga fotografia apo nga piktura. Për të na lënë të kuptojmë që në natyrë është shumë modest. Madje shumë i thjeshtë. Tipike kjo për një pugliez. Tashmë jo më një dicka e re dhe as surprizë. Sepse janë pothuajse të njëjtë me ne. Të thjeshtë. Dhe kjo më shumë na përforcohet teksa njohëm jo pak por drejtorin e huaj të një banke në Shqipëri.

Është e sigurt që Lucio sot ndoshta e ka harruar ditën që i tha “po” misionit të tij për të drejtuar një bankë italiane, diku në një vend andej nga Europa Jug-Lindore. Në Shqipëri. E njëjta situatë ndoshta? Ndoshta jo. Ndoshta dhe po. Por e sigurt që ndodhet aty ku të bie rasti të qash dy herë. Një herë kur vjen dhe një herë kur ikën. Jemi në një vend ku me Puglia-n e tij të dashur na ndan një det. Andej prej nga ku realiteti ynë nuk i qëllon më të duket i zymtë, por plot dritë".


Shenim. Artikulli u botua ne Revisten "Elegance" te muajit Dhjetor 2012.

"L'Albania che sogna l'Europa" - "Milione Web"

Uno straniero che venne dal mare, un artista sognatore e la voglia di far parte dell’Unione...

"L’Albania si trova a un passo dall’entrare nell’Unione Europea. E’ un sogno, un forte desiderio da parte di tutti gli albanesi.

Ma l’Albania è sempre stata, fisicamente, a un passo dalle coste salentine: ci vuole solo un’ora e mezza di navigazione per attraversare il Canale d’Otranto, ma in passato tale distanza sembrava molto più lunga, perché divideva due mondi completamente diversi.

Un italiano, a metà degli anni ‘80, scelse di attraversare il Canale, il nostro “Muro di Berlino”, a nuoto! Era il grande nuotatore pugliese Paolo Pinto.

Gli albanesi seguirono l’impresa di Pinto con passione, per la bellezza della sfida al limite delle possibilità fisiche, ma anche perché tanti speravano di poter fuggire… anche a nuoto.

Il grande artista Fate Velaj assieme a tanti altri, aspettava Pinto al molo di Valona, per vedere e conoscere lo “straniero che veniva dal mare”, dal paese che regalava ogni notte emozioni fino all’alba, grazie alla TV, guardata di nascosto dai poliziotti e dai servizi segreti.

Lì, sul molo di Valona, insieme con i suoi amici, Fate aspettava un “messaggero” dall’Italia, dall’Europa.

Oggi è un artista conosciuto e premiato, l’unico albanese a essere stato nominato “Cittadino onorario dell’Unione Europea”.

L’Europa non è più un sogno per Fate, ma una realtà: le sue opere sono esposte in tutto il continente.

Per la nuova Albania, Fate ha scelto di mettere a disposizione i suoi progetti e le sue capacità per trasformare le piazze e le vie di alcune città, come avvenuto a Pogradec, con l’installazione “Europa Boulevard”. Ma il Maestro non si limita a esporre: invita sul posto i suoi “amici” europarlamentari, per far conoscere la “sua” Albania, un paese che vuole fortemente entrare nell’Unione.

Se Pogradec, nel Nord Est, sul lago Ohrid, è stata la prima tappa, Fier, nel sud ovest, è stata la seconda. Il Maestro ha esposto in una via vicino alla piazza dove si trova la filiale Veneto Banka, e così è nata una collaborazione con il nostro istituto, che ha scelto di dare il proprio sostegno per la realizzazione di una mostra.

Fate Velaj oggi non sta più sul molo di Valona, ma continua a sognare. A sognare e a realizzare nuove opere, ispirate – ad esempio – alle stelle della bandiera europea e all’Adriatico, il nostro messaggero blu, il nostro Hermes portatore di buone notizie. A sognare, con fiducia, l’entrata dell’Albania nell’Unione".


Eno CACAJ

11.12.2012, "Milione Web" - Gruppo Veneto Banca

"Una maglietta speciale" - "Milione Web"

Curioso episodio capitato alla filiale di Scutari, in Albania...

"Sono orgoglioso di raccontare a tutti i colleghi un bell’episodio che mi è capitato e mi ha fatto capire come il logo del nostro Gruppo sia ormai diffuso e famoso in tutta l’Albania.

Era una bella giornata di inizio autunno e mi stavo recando in trasferta alla nuova filiale di Veneto Banka a Scutari, una cittadina situata a nord, al confine con il Montenegro. Ci vado volentieri in questa località, quando ne ho occasione, perché vi si respira un clima amichevole che mi ricorda molto l’Italia. Pensate che la via centrale è addirittura soprannominata “via dei veneziani”, per via del forte legame economico che, in passato, ha avuto con il Veneto. Gli abitanti sono estremamente cordiali con i turisti e non mancano di offrire un buon caffè in una delle molte caffetterie dal nome italiano che si incontrano lungo la strada.

Arrivato a Scutari, mi sono imbattuto per caso in un ragazzo - avrà avuto 18 anni - che sfoggiava una bella maglia da calcio rossa e blu con il numero 7. La cosa che ha attratto la mia attenzione è stata però la scritta gialla “Veneto Banca” sul retro.

Inorgoglito e anche un po’ curioso, mi sono avvicinato al ragazzo e gli ho chiesto dove l’avesse trovata. Lui, molto gentilmente, mi ha raccontato che gli era stata donata dallo zio emigrato in Veneto. A quel punto si è sfilato la maglietta e me l’ha regalata. Io, emozionato, l’ho ringraziato e, come da buona tradizione calcistica, sono andato nella mia auto a prendere la maglia del Milan (la mia squadra del cuore) che portavo sempre con me, e ce le siamo scambiate.

Questo episodio mi ha fatto rendere conto di quanto ormai il nostro Gruppo sia conosciuto in ogni parte dell’Albania, da Scutari, al nord, fino a Valona, nel sud; non solo grazie alle insegne delle nostre filiali o agli spazi pubblicitari.

Siamo ormai entrati nella vita quotidiana della gente!"


Eno CACAJ

11.12.2012, "Milione Web" - Gruppo Veneto Banca

"Qytetaria, ajo qe sot na mungon"

I/E qyteteruar. Ndoshta eshte nocioni me i perdorshem ne keto kohera globalizimi. Nese je i/e tille, atehere gjithcka eshte me e lehte. Si per te debatuar ashtu edhe per te dialoguar. Jo me larg se sot, nje Levizje si ajo e 5 Stelle (ose 5 yjeve) ne Itali, hodhi idene e nderrimit te titullit qe del nga shumica e votave, deputet ne qytetar. Nje i zgjedhur si gjithe te tjeret. I barabarte, kur sot gjithnje e me shume takemet dhe salltanetet nuk jane me trend i pelqimit te opinionit, po qytetar, ose pak me larg, publik.

Cfare sjelle aplikimi i formularit te te berit qytetasin? Sjelle kulture. Ajo qe na mungon/kemi mbi te gjitha. Qe prej momentit kur dalim nga shtepia ne mengjes teksa hipim ne ashensor. Me pas kur jemi ne punet e perditshme me mjedis njerezish te qyteteruar ose jo.

Qytetaria nuk eshte nje fenomen qe ndryshon forme ne sjellje apo menyre te sjelluri sa here kujtohesh se duhet ta kesh me vete. Madje as qe nuk mesohet ne nje dite te vetme. Jane keto elemente te cilat sot po sjellin tablone e nje beteje ndanesish mes qytetarise dhe politikes. Te dyja keto qe duket se nuk po i shkojne mire per shtat njera-tjetres.

E para e lodhur dhe e stermunduar, madje e zhgenjyer prej se dytes. E lodhur sepse vetem zgjidhje nuk i ofroi politika, por vetem zgjedhje. E stermunduar sepse me kot iu ngjesh shesheve. Tribunave. Projekteve. Prezantimeve. Shoqatave. E zhgenjyer sepse politika vetem mendoi per veten e vet, me po ata njerez qe ne momentin e prezantimit te pare te saj me qytetarine.

E dyta me te paren. Shume komode. Pra politika ka konsumuar c'ka ka dashur ne gjithe keto vite. Ka folur madje edhe ne emer te qytetarise. E ka bere per vete deri me tani kur mendohet se apatia eshte hallka qe nuk po funksionon. Por edhe asaj po ja gjen ilacin. E ka gati "bombulen me serum". Ka vendosur t'i hedhe pak doze nacionalizmi. E pame edhe ne festimet e ketij 100 vjetori. Vlora me Tiranen. Partite ne gare me njera-tjetren. Flamujt po ashtu, madje per shpejtesi ne printime i harruam simbolit tone shqiponjes edhe ca kembe. Sqepa. Apo gjuhe.

Dhe rezultati kush ishte: ne nuk dime te festojme. Sepse qytetaret nuk dalin me ne shesh. Tribunave mungojne po e po. Qytetaria nuk ka me kohe te humbase me retoriken boshe te po te njejtave fjale. Dhe mos mendoni se politika eshte ndopak e shqetesuar?! Madje eshte ne diten e saj me te mire. Kurre nuk ka qene me pare kaq komode, teksa qytetaria nuk merr pjese aktive ne jeten e nje vendi. Nuk morri pjese madje edhe ne festimet e 100 vjetorit te pavaresise. Si ne Vlore ashtu edhe ne Tirane. Jo se nuk ia ndjen per atdheun, por se atdheu eshte detyrim per t'u dashuruar. Vetem nje qytetar di se si dashurohet atdheu.

Dhe si perfundim jane jo-qytetaret qe flasin per atdheun. Per festimet. Per llojin e muzikes apo te ahengut. Per numrin dhe cilesine e turmes. Pse jo edhe per "buken me vete". Pse jo edhe per torta dhe per deshe te therrur. Kjo sepse "nxenesi" qytetar nuk paraqitet ne oren e mesimit dhe pjesa tjeter e klases (ne kete rast kombi), mesohet keq. Meson ato gjera qe s'duhet te mesoje. Nacionalizmin te paren. Ate "lende" qe nuk e kemi pasur per "zanat" ta bejme edhe kur kemi qene ne ditet tona me te mira. Sepse kishim zgjedhur qytetarine. Ate qe sot na mungon.

"Alba Fire" dhe Veneto Banka

Nje investim strategjik i kompanise "leader" ne Shqiperi ne fushen e armeve te gjahut dhe te fishekzjarreve "Alba Fire", ne Peqin. Gjithcka ndodhi kete fundjave ne prani te autoriteteve me te larta te vendit tone dhe atyre italiane. Investimi i kompanise "Alba Fire" ne qytetin e Peqinit eshte i pari i ketij lloji. Nje sipermarrje tipike "fason", te cilat kohet e fundit jane nga te paktat ndermarrje qe punojne, fale korrektesise se nje partneriteti bashkepunimi me porositesin kryesisht ne vendet e Europes.

Jane keto elementet te cilat plotesojne kuadrin e gjere te investimit financiar qe Veneto Banka ka realizuar me kliente investitore qe nga koha kur operon ne sistemin bankar shqiptar. Edhe ne rastin e investimit te sapo-startuar ne qytetin e Peqinit te kompanise "Alba Fire", u ndoq i njejti model. Jane keto ndermarrje te cilat sot po i japin nje dinamik mjaft te rendesishme ekonomise shqiptare, kryesisht ne exportet.

Investimi i kompanise "Alba Fire" ne Peqin sapo startoi me nje numer punonjesish per t'u vleresuar, i cili do te ndihmoje kete qytet ne rritjen e numrit te te punesuarve. Partneriteti me tregun italian fale korrektesise dhe garancise qe ofron ky investim nga ana e kesaj kompanie, natyrisht qe do te pasoje me investime te tjera, si pjese e planeve strategjike te drejtuesve te kesaj kompanie. Dhe sigurisht qe Veneto Banka eshte gjithmone prane duke mbeshtetur investime te tilla afatgjata dhe mjaft fitimprurese.

Sikur Marchisio...

Sikur Shqiperia ta kishte te shkruar shkelqimin e talenteve ne sport, natyrisht qe shkallet e stadiumeve apo pallateve te sportit do te ishin plot. Familjaret e tyre do te gezoheshin pafundesisht, dhe emocioni do ishte i papershkrueshem. Bukur te shohesh ate qe "mbolle" teksa lartohet plot fame dhe sukses.

Por kjo ne Shqiperi nuk ndodh. Nuk ndodh per shume e shume arsye. E para per shkaterrimin e atyre pak shkollave mjeshtrie nga ku dilnin talentet e sportit shqiptar. Shpesh qellonin te vinin prej ketyre shkollave, po shpesh edhe prej fushes ne lagje. Apo shokut. Nuk ishin kohera qe kishte "gjuajtes talentesh" ose sic quhen sot menaxhere.

Megjithate sporti shqiptar sot vuan vertet per talente. Edhe ato pak qe jane zhgrryhen neper "anekse" stadiumesh plot balte dhe pa investime. Ne pritje keto per t'u kthyer ne fusha futbolli. Nuk kane kushte minimale as per t'u nderruar. Madje edhe fanelat deri tek topi e blejne vete me parate e prinderve, te cilet ndoshta enderrojne te shohin teksa rritet nje talent. Te tjere prinder qe i cojne ne "sport" edhe per te levizur. I cojne tek profesoret e sportit, dikush ish-lojtar qe nxjerr buken e gojes me rroge te sajuar nga leket e talenteve te reja. Ose dikush per kenaqesi dhe kaq.

Kaq. Kaq sepse kaq mund te bejme. Asgje me teper. I mesojme keta femije qe te vegjel me veshtiresi. Ndoshta bejme mire pasi keshtu duhet, sepse rriten, mesohen. Po une them qe po i mesojme keq. Keq sepse me mire do ishte nje top poshte pallatit se sa te keq-edukohen. Te keq-mesohen. Madje edhe te bien te vdekur ne fushen e lojes si djaloshi futbollist 17 vjecar i te Rinjve te Kukesit dy dite me pare. Per dy analiza. Per nje konsulte mjekesore. Per nje kartele. Dikush tha edhe per nje ambulance qe nuk ishte ne stadium, familja humbi gjene me te shtrenjte. Femijen e saj.

Serish them qe s'ka cna duhet nje sport i tille kur nuk e kemi te shkruar te nxjerrim talente. Ku? Ne fushat me balte? Apo ne "anekset" e stadiumeve qe pritet te behen pallate. Kur talentet sot bie fjale ne kombetaren e futbollit vijne totalisht nga jashte Shqiperise. Te rritur atje me nje edukate tjeter per sportin. Larg nderhyrjeve "eshte djali i filanit". Atje, ne Europe te barabarte te gjithe. Ja ku eshte fusha. Ja tapeti. Trego zotesine tende. Talentin tend. Madje shpesh, doja ta shtoja kete detaj refuzojne edhe te veshin fanelen kombetare. Ndoshta sepse ndikohen nga prinderit e tyre. Ata me mire se kushdo vendosin sot. Jo me kot futbollistet me te mire ne bote kane per menaxher familjaret e tyre.

I hodha keto rreshta sot teksa ndiqja me vemendje komunikimin e Familjes Marchisio me fansa-t e Claudios ne rrjetet sociale. Shume krenar per djalin e tyre sot talent i padiskutueshem i futbollit italian, me dinamizem pasuronin profilin e Claudios. Marchizio mbremjen e djeshme ishte "heroi" i derbit te Torinos me nje dygolesh. E kerkonte kete te ndodhte dhe i ekzaltuar me pas te gjithe ja dedikon familjes. Familja e cila e ndjek ngado qe shkon. Per t'i treguar qe eshte e lehte te lindesh talent po sa e veshtire ta konkretizosh ate.

E pra i ndryshem realiteti me talentet tona. Per te mos ta dramatizuar akoma me shume fatalitetin me rastin e djaloshit nga Kukesi qe humbi jeten diten e djeshme ne fushen e lojes. Qe te jesh talent duhet shume pune. Me teper edukate. Kulture. Element te cilet fatkeqesisht ne mjedisin sportiv shqiptar mungojne. Me e shumta dhe me tragjikja konkurenca. Ajo qe ndryshe mund te jete ADN-ja e sportit. Kultures. Gjithckaje ne Shqiperi. Nje talent qe vjen dhe rritet mbi baza te drejta konkurence neser kthehet ne nje ikone. Ne nje ikone vlerash. Sfidash. Suksesi.

Jo pa qellim Veneto Banka psh. ka zgjedhur per imazh te saj Marchizion. Sepse eshte nje djale i forte. Vizionar. I qete. I ekulibruar. Me baza te shendosha familjare. Sfidues. I suksesshem. Fitimtar. Ndoshta do te duhej te ishte ndonje talent shqiptar? Ndoshta, por nje dite sikur talentet te kishin te pakten nje kartele mjekesore me emrin dhe mbiemrin e tyre. Ku analizat t'i kishin bere ata jo "presori" me stilolaps. Sikur madje edhe ambulanca te ishte ne nje cep te fushes jo te vonohej kur duhej. Ja keshtu rriten dhe behen talentet ne sport... jo me sikur-e!

Veneto Banka ne Panairin "Klik Expo 2012"

Eshte viti i 5 rradhazi qe Veneto Banka nuk i thote "JO" fteses se organizatoreve te panairit me te madh qe organizohet ne Shqiperi, "Klik Expo Klik". Madje 4 vjet me pare Veneto Banka (ne ate kohe BIS Banca), ishte sponsor zyrtar i panairit.

Ky vit jubilar i 100 vjetori te pavaresise natyrisht do te ishte i nje dimensioni tjeter per panairin "Klik Expo 2012". Shume kompani pjesmarrese, natyrisht shumica e tyre me mjaft interes ishin per here te pare ne Shqiperi, per te gjetur partneret e bashkepunimit. Edhe pse ne momentet e fundit vendi i organizimit te panairit u ndryshua, interesi ishte mjaft i madh nga ana e kompanive te ndryshme shqiptare per kete panair. Si dhe nga ana e publikut te shumte, vizitoreve, te cilet gjate diteve qe panairi qendroi i hapur ishin te shumte.

Veneto Banka erdhi ne kete panair me nje stende promocionale, me layout-in e saj e orientuar drejt interesit te depozitave. Vlen te permendet fakti qe interesat qe aktualisht Veneto Banka ofron jane nga me te lartat ne sistemin bankar shqiptar. Kjo ka ardhur si pasoje e nje strategjie mjaft efikase qe ka ndjekur Veneto Banka keto vite duke qene per disa vite rresht sipas raportit te Shoqates Shqiptare te Bankave si banka me rritjen me te larte te volumit te depozitave. Nderkohe e njejta gje duhet thene edhe per kreditimin si dhe per rritjen e numrit te filialeve ne Shqiperi.

Te gjitha keto elemente ishin edhe pjese e promovimit ne panairin e fundit "Klik Expo 2012", duke ngjallur mjaft interes nga ana e vizitoreve apo kompanive te kontaktuara nga ana e stafit qe u morr me promocionin ne kete panair.

Nderkohe interes mjaft te vecante per stenden e Veneto Banka, pati kryesisht nga kompanite italiane te cilat ishin prezente ne kete panair. Si dhe ato kroate, vend ne te cilin operon Gruppo Veneto Banca prej vitesh me Veneto Banka Croazia. Gjithashtu interes pati edhe nga ana e Dhomes se Tregtise se Kines, nga ku nje delegacion ishte per vizite ne Seline Qendrore te Veneto Banka ne Bulevardin "Deshmoret e Kombit", Kullat Binjake.

Veneto Banka ne Pervjetorin e 100 te Pavaresise

Kjo jave e fundit e nentorit 2012 ishte e mbushur me plot madheshti per popullin shqiptar. Kudo, ne cdo treve te shqiparise festohej. Festohej 100 vjetori i Pavaresise se Shqiperise, ne 28 nentor 1912 kur ne Vlore u ngrit flamuri shqiptar nga padyshim figura me e ndritur e historise se nje kombi te tere, Ismail Qemali.

Pjese e ketyre festimeve u be edhe Veneto Banka Albania. Ne bulevardin "Deshmoret e Kombit", aty ku ndodhet selia qendrore e Veneto Banka tek Kullat Binjake, nje flamur i madh kuq e zi zbukuroi fasaden. Gjithashtu gjate muajit nentor 2012 ne filialet e Veneto Banka u hap ekspozita me fotografi e artistit vlonjat Fate Velaj, "100 vjet pavaresi".

Nje tjeter risi e atmosferes se ketyre diteve jubilare per popullin shqiptar kete 100 vjetor te pavaresise, ishte edhe pjesmarrja e Veneto Banka ne Panarin "Klik Expo 2012" qe u mbajt ne Tirane.

Por me te bukur e beri atmosferen e ketyre festimeve urimi per popullin shqiptar nga Italia i kolegeve te Gruppo Veneto Banca: Gezuar Festen e 100 Vjetorit te Pavaresise populli shqiptar!