Që unë dhe ti mendojmë ndryshe…
Kam kohë që e di…Që nga koha që vendosa të të flisja: ej demokraci
Unë të them ti ja fut kot…
Dhe me idetë e mia mendjen nuk ta mbush dot…
Ti më përgjigjesh me qesëndi…
Dhe unë idioti që po të prish ty këtë qetësi…
Unë të them ti flokët pse si bën gërshet…
Ti më përgjigjesh… këtë e di vetë…
Unë të them pse shan… pse bërtet…
Ti më thua këtë e bën ti mor i shkretë…
Unë të them pse mendon keq…
Ti më përgjigjesh… e di cdo me thuash…
këtë botë ti i vetëm dot nuk e ndreq…
Unë të them këtej… këtej kalon e vërteta…
Ti më thua ka kohë që ka kaluar kometa…
Unë të them kujdes mos abuzo…
Ti më thua dokrra mua mos më trego…
Unë të them je bërë pis…
Qelbesh erë… në pasqyrë veten e ke parë…
Qoftë edhe një herë…
Ti më thua aha, tani do iki… kam për të flerë…
Unë si idiot të pyesë…
Po si gjumi të zë…
Ti më thua… sa kokën në jastëk nis e vë…
Poshtërsi të quan një botë e tërë…
Më fal që po ta them, me gjysëm zëri…
Dhe nga mërzia skuqem i tëri…
Ti vazhdon me qesëndinë tënde…
Dhe s’të bën asgjë përshtypje…
Edhe këtë akuze ke vendosur ta hedhësh tutje…
Me pak trillime dhe përtypje…
Botë e maskarenjve… të quajti filan filozof…
Pa e ditur që shembuj si ti, jane vec bllof…
Ti vazhdon e qetë dhe e patrazuar…
Bashkë me ujin e qelbur që erë ka filluar…
Lëkura daulle të është bërë nga paftyrësia…
Ndaj në emër të flet ligësia…
Dhe ti kënaqesh teksa thua…
Cudia më e madhe zgjat vetëm tre ditë…
Ndaj edhe këtë herë do t’ja hedhësh…
Poshtërsi mos ki frikë…
Si s'perton vlla
ReplyDelete